Hoe vond jij het om even stil te staan bij het feit dat het enige stabiele de verandering is?

Ik vind dat altijd even schrikken, ook al weet ik het wel. Ik herinner me er sinds een paar jaar dagelijks aan, en het went. Daardoor ben ik iets minder uit balans bij veranderingen. Ook ben ik me veel bewuster van waar ik allemaal dankbaar voor ben en hoe bijzonder dat eigenlijk is. 

Je reacties, tips en vragen zijn welkom.

(Wil je op de hoogte blijven van andere antwoorden, kruis dan hieronder ‘Houd me op de hoogte…’ aan)